Μάιος 22,2023
Σαν σήμερα πριν 60 χρόνια (22.5.1963), δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Γρηγόρης Λαμπράκης από το φασιστικό παρακράτος, με τη συνέργεια του κράτους της Δεξιάς.
Θυμίζω «Λαμπράκη ζεις – Εσύ μας οδηγείς», ήταν ένα από τα συνθήματα που έχει ακουστεί πολλές φορές σε εκδηλώσεις και πορείες, μετά την δολοφονία του Μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης.
Όμως, το ερώτημα είναι αν το σύνθημα αυτό που ίσχυσε προδικτατορικά, ισχύει και σήμερα, με τμήματα της Αριστεράς να πολεμούν δογματικά τον κύριο εκφραστή της, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Θα απαριθμούσα τις συνέπειες, αν το άρθρο αυτό είχε γραφτεί λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των φετινών βουλευτικών εκλογών, στις οποίες θα έπρεπε να κυριαρχήσει το σύνθημα «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», η οποία ήταν και παραμένει μειοψηφία μέσα στον λαό, γι’ αυτό και πολεμά λυσσαλέα την απλή αναλογική, με στόχο την αυτοδυναμία.
Ας θυμηθούμε ότι ο βουλευτής της Αριστεράς, πολυβαλκανιονίκης και «γιατρός των φτωχών» Γρηγόρης Λαμπράκης αποτελεί σύμβολο ενότητας της Αριστεράς και ευρύτερα του κινήματος ειρήνης. Προσωπικά, θα πρόσθετα και το σύνθημα «Ο Λαμπράκης νίκησε έστω μετά θάνατον», για δύο λόγους. Ο πρώτος διότι η δολοφονία του (ή αν θέλετε θυσία του, καθώς είχε προειδοποιηθεί για ενδεχόμενη απόπειρα δολοφονίας του) πυροδότησε ένα μεγάλο κίνημα δημοκρατικής διεκδίκησης στην χώρα μας, ιδιαίτερα στον χώρο της νέας γενιάς, το οποίο οδήγησε στην παραίτηση και φυγή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο Παρίσι, ενώ λίγους μήνες μετά, ήρθε και η ήττα της ΕΡΕ στις εκλογές του Νοεμβρίου 1963. Νίκη που ολοκληρώθηκε με τον θρίαμβο του 52% στις εκλογές του Φλεβάρη 1964.
Ο δεύτερος, διότι η πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, την οποία είχε απαγορεύσει η Δεξιά και πολεμήσει η ακροδεξιά, καθιερώθηκε και έγινε μια ετήσια μεγάλη γιορτή της ειρήνης και προπαντός της ενωμένης Αριστεράς.
Και αν μετά την μεταπολίτευση, την πορεία διεκδίκησαν η προσκείμενη στο ΚΚΕ ΕΕΔΥΕ και η προσκείμενη στο ΚΚΕ Εσωτερικού ΑΚΕ βαδίζοντας επί χρόνια χωριστά, στο τέλος της δεκαετίας 1980, η πορεία έγινε μία και προάγγελος του ενωτικού αριστερού εγχειρήματος «Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου», που το 1989 κατέστη ρυθμιστής του πολιτικού παιχνιδιού, αλλά έκανε την λάθος επιλογή της κυβέρνησης ΤΖανετάκη.
Με βάση τα προαναφερθέντα, ο Γρηγόρης Λαμπράκης ανήκει στην σύμπασα Αριστερά, θα έλεγα και στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, με ενωτικά ορόσημα τον Ανένδοτο αγώνα μετά τις εκλογές βίας και νοθείας της ΕΡΕ το 1961, τα δημοκρατικά κινήματα του 114 και του 15% για την παιδεία. Να μην παραλείψω και τις μεγάλες κινητοποιήσεις για την Κυπριακή αυτοδιάθεση. Έτσι φτάσαμε σε αυτό που προσωπικά αποκαλώ «ελληνικό Μάη του ’63. Μόνο έτσι ο Λαμπράκης Ζει και συνεχίζει τον μαραθώνιο της δημοκρατίας και ειρήνης απέναντι και πάλι σε μία αυταρχική Δεξιά.
- Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης
Απο το left.gr